مقدمه

پيشرفت علم و فن آوري علاوه بر دستاوردهاي فراوان براي آسايش و رفاه بشر، همواره مشكلات تازه اي را بهمراه داشته است كه بعنوان مثال آلودگي هاي زيست محيطي ناشي از سوخت هاي فسيلي از آن جمله است.

به عبارت ديگر از يك طرف در نتيجه سوختن مواد فسيلي گازهاي سمي وارد هوا ميشود و تنفس انسان را مشكل مي كند و محيط زيست را آلوده مي سازد و از طرفي ديگر تراكم اين گازها در جو زمين مانع خروج گرما، از اطراف زمين مي شود و باعث افزايش دماي هوا و تغييرات گسترده آب و هوايي در زمين مي گردد كه اثر گلخانه اي ناميده مي شود. چنانچه افزايش دماي هوا مطابق روند فعلي ادامه يابد، بازگرداندن آن به وضعيت سابق تقريبا غير ممكن خواهد بود. بهترين راه حلي كه اكثر دانشمندان پيشنهاد كرده اند، متوقف كردن روند رو به رشد اين گازهاي مضر است.

متخصصان بر اين باورند كه با استفاده از انرژيهاي پاك نظير انرژي خورشيدي، بادي، زمين گرمايي، امواج و … بجاي انرژي هاي حاصل از سوختهاي فسيلي از آلودگيهاي زيست محيطي و خطرات مترتب بر آن جلوگير ي خواهد شد.

با توجه به موارد ياد شده وزارت نيرو فعاليت هاي گسترده اي را براي استفاده از انرژي هاي نو از سال 1374 آغاز نموده و اين فعاليت ها در سازمان انرژي هاي نو ايران ( سانا ) متمركز گرديده است. اين سازمان تا كنون به